Pionier Felix Charlier, een boomkweker die had gezien dat druiven in serres kweken een mooi resultaat gaf, begon hij met het telen van perziken onder glas en bouwde hij in 1895 2 serren voor de teelt van perziken onder glas. Al snel kleurden de serres helemaal oranje. Tot pakweg 1970 hebben ze dat met succes gedaan tot de stookkosten te hoog werden en Europese markt vrij werd. In het begin was hij met kweken en telen van perziken in serres zowat de enige in heel de wereld en dat werd een groot succes. De vruchten werden verkocht aan een 80 Belgische frank per stuk, en dat in een periode dat je met een dag handarbeid maar 3 frank verdiende. De perziken werden uitgevoerd naar de USA en zelfs naar Perzië, de kern van het huidige Iran.

Het laatste perzikenbedrijf in Eizer stopte in 1976 en de laatste serre werd afgebroken in 2005. Daarom is nu een standbeeld onthuld, als eerbetoon aan de perzikenteelt, een ode aan de 'pezzekwekers'.